- νεάργυρος
- οκράμα νικελίου, χαλκού και ψευδαργύρου, κάποτε και με κασσίτερο, άργυρο, μόλυβδο και σίδηρο, ο αλπακάς.[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + άργυρος. Η λ. μαρτυρείται από το 1885 στον Αν. Δαμβέργη].
Dictionary of Greek. 2013.
νεάργυρος
Look at other dictionaries:
νε(ο)- — και νιο [ΑΜ νε(ο) ] α συνθετικό πάμπολλων λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. νέος και στον νεοελλ. τ. νιος. Δηλώνει τις σημασίες: α) τού πρόσφατου, αυτού που έχει συντελεστεί προ ολίγου (πρβλ. νεο σφαγής, νιό βγαλτος,… … Dictionary of Greek
ροοστάτης — Μεταβλητή αντίσταση που χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση του ρεύματος που ρέει σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα. Η μεταβολή της αντίστασης αυτής μπορεί να είναι ασυνεχής ή συνεχής. Στην πρώτη περίπτωση (ρ. με άλματα) ο ρ. αποτελείται από μια σειρά… … Dictionary of Greek
